ՍԱՀԱԿ ՄԻՐԶԻԱՅԻ ՏԵՐ—ԳԱԲՐԻԵԼՅԱՆ
28.03.1933—15.11.1934
Ծնվել է` 27.02.1886թ. Շուշիում: Պրոֆեսիոնալ հեղափոխական, կուսակցական և պետական գործիչ: Կոմկուսի անդամ է 1902 թվականից: Սովորել է Շուշիի ռուսական դպրոցում: Հեղափոխական գործունեությունն սկսել է 1900թ.-ից:
Մինչև 1908թ. ընդհատումներով աշխատել է Բաքվի «Բախտ» նավթահանքի գրասենյակում և կասպիական րնկերությունում: Ընտրվել է ՌՍԴԲԿ Բաքվի ե Բալախանի կոմիտեների անդամ: Բաքվի բանվորների 1904-ի դեկտեմբերյան ընդհանուր գործադուլի կազմակերպիչներից է:
1905- 1907 հեղափոխության տարիներին համգործակցել է Ստ. Շահամյանի, Ս. Սպանդարյանի. Պ. Ջափարիձեի, Վ.Կասպարյանցի, U. Բեկզադյանի, Ս. Կասանի. Մ. Ազիզբեկովի և այլ ականավոր բոլշևիկների հետ:
1907թ. մայիսին ձերբակալվել է: Ազատվելուց հետո շարունակել է հեղափոխական գործունեությունը: Եղել է Բաքվի բանվորների 1914թ. ընդհանուր գործադուլի ղեկավարներից: 1917թ. մարտին րնտրվել է Բաքվի սովետի դեպուտատ. մայիսին` Սովետների կովկասյան երկրային աոաջին համագումարի պատվիրակ:
1917թ. հուլիսին ընտրվել է Բաքվի հասարակական կազմակերպությունների գործադիր կոմիտեի կազմում: Բաքվում Սովետական իշխանության (կոմունայի) հաստատումից հետո 1918թ. ապրիլին, որպես Բաքվի սովետի գործկոմի նավթի բաշխման և վաճառքի կոմիսար, մեծ աշխատանք է կատարել Սովետական Ռուսաստան նավթ փոխադրելու համար: Այդ նպատակով մայիսին եղել է Մոսկվայում. հանդիպել Վ.Ի. Լենինին, կազմակերպել Բաքվի բանվորներին Սովետական Ռուսաստանին որպես օգնության տրված դրամական ու ռազմական միջոցների փոխադրումը:
1918թ. հունիսին Բաքվի ժողկոմիտեի կողմից նշանակվել հակահեղափո|սության դեմ պայքարող արտակարգ հանձնաժողովի նախագահ 1919-1920թ` որպես ՌՍՖՍՀ ԺՏԳԽ գլխավոր նավթային կոմիտեի անդամ զբաղվել է երկրում նավթի ե վառելիքի մյուս տեսակների բաշխման գործով: Միաժամանակ 12-րդ բանակի ռազմահեղափոխական խորհրդի անդամ էր, բանակի քաղբաժնի պետ:
1920-ի ամռան վերջերին նշանակվել է Հայաստանի 1-ին հանրապետությունում Սովետական Ռուսաստանի լիազոր ներկայացուցչության խորհրդական, մասնակցել երկու երկրնևրի միջե համաձայնություն կնքելու բանակցություններին:
1920թ. օգոստոսից ՌԿ(բ)Կ կենտկոմի կովկասյան բյուրոյի հանձնարարությամբ դեկավարել է Հայաստանում բոլշևիկյան կազմակերպությունը մինչև ՌԿ(բ)Կ կենտկոմի ձևավորումը:
1920թ. սեպտեմրերին նշանակվել է ՌԿ(Բ)Կ կենտկոմի անդամ, նոյեմբերին` Հայաստանում սովետական հանրապետության հռչակող հեղկոմի անդամ:
1920թ. վերջից եղել| Լ ՀԽՍՀ լիազոր ներկայացուցիչը Մոսկվայում, 1928-1935թ. Տեր-Գաբրիելյանր ՀԽՍՀ ժողկոմխորհի նախագահն էր, միաժամանակ ԱՍՖՍՀ ԺԿԽ-ի նախագահի տեղակալը: Ընտրվել է ՌԿ(բ)Կ կենտկոմի բյուրոյի, ՀամԿ(բ)Կ Անդրերկրկոմի., Անդրկենտգործկոմի և ԽՍՀՄ ԿԳԿ-ի նախագահության կազմում, ՀամԿ(բ)Կ X, XII-XVII համագամարների պատգամավոր: Կյանքի վերջին տարիներին աշխատել Լ ԽՍՀՄ թեթև արդյանաբերաթյան ժողկոմատում:
Տեր- Գաբրիելյանր խոշոր ծառայություններ է, մատուցել Խորհրդային Հայաստանի և Անդրկովկասի սոցիալիստական շինարարաթյանր:
Տեր-Գաբրիելյանը 28.03.1933-15.11.1934թթ. եղել է ՊԱՋԸ ԱՎԻԱ-ՔԻՄ- ի Հայաստանի կենտրոնական խորհրդի նախագահ հասարակական կարգով: 19.08.1937թ. զոհ է գնացել ստալինյան բռնություններին: